Willebrord Snell

 

Ur. 1580, zm. 30 października 1626, znany także jako Snellius lub Snel van Royen — holenderski astronom i matematyk. Najbardziej znany ze swojego prawa refrakcji, zwanego też prawem Snella.

Urodził się w Lejdzie. W 1613 zastąpił swojego ojca Rudolpha Snella (1546—1613) na stanowisku wykładowcy matematyki na tamtejszym uniwersytecie. W 1615 zaproponował i wdrożył do praktyki nową metodę wyliczania promienia Ziemi. Polegała ona na policzeniu odległości między dwoma punktami o tej samej długości geograficznej dzięki triangulacji (odkrycie twierdzenia sinusów nazwanego później na jego cześć twierdzeniem Snelliusa). W 1617 opublikował pracę Eratosthenes Batavus (Holenderski Eratostenes), opisującą tę metodę i jej wynik dla dwóch miast Alkmaar i Bergen op Zoom, różniących się o stopień w szerokości geograficznej — policzona przez niego odległość to 107,395 km, podczas gdy faktyczna wynosi około 111 km. Dał się znać także w matematyce wymyślając nową metodę obliczania liczby π, która była najlepszą od czasów antycznych. Prawo załamania odkrył w 1621 roku. Zmarł w Lejdzie w 1626 roku.